در این مطلب می‌توانید با راهکارهای جلوگیری از هک شدن و اطلاع یافتن بعد از آن آشنا شوید.

اشتباه نکنید، هک شدن تنها برای دیگران اتفاق نمی‌افتد. فقط نیاز به کمی بدشانسی دارد و ناگهان، یکی از کسانی می‌شوید که قرار نبود این اتفاق برایشان رخ دهد. تقریباً برای هرکسی در بعضی مواقع احتمال هک شدن وجود داشته. حتی اسام بزرگ در اینترنت هم می‌توانند هک شوند، مثل اپل یا یاهو. اما چگونه متوجه شوید که کسی شما را هک کرده است؟ ابتدا باید با چند عنصر اساسی شروع کنیم:

بررسی کنید که حداکثر امنیت اکانت خود را فعال کرده‌اید

اگر بدشانس باشید، ممکن است سرویسی که استفاده می‌کنید هک شود و سپس سارق می‌تواند به پایگاه داده آن سرویس دسترسی پیدا کند. مدیران سرویس ممکن است با شما تماس بگیرند تا وضعیت خود را تشریح کنید و اگر در رسانه‌های اجتماعی باشید، خیلی سریع با اخبار مرتبط با آن مطلع خواهید شد.

اگر هدف سارق یک تجارت یا سرویس نباشد، سپس موارد امنیتی کمی بیشتر به خودتان وابسته است. آیا همه تنظیمات امنیتی را فعال کرده‌اید؟ برای مثال، بعضی سرویس‌ها از سیستم تأیید دو مرحله‌ای استفاده می‌کنند. احتمال هک شدن با این ویژگی به حداقل می‌رسد و حتی اگر این اتفاق افتاد، به شما اطلاع داده خواهد شد. به عنوان مثال، گوگل، فیس بوک و دراپ‌باکس یک پیام ارسال می‌کنند تا به شما اطلاع دهند که کسی سعی کرده است از یک دستگاه جدید به اکانت شما دسترسی پیدا کند.

جلوگیری از هک شدن 

بررسی کنید که رمز عبورتان تا چه میزان ایمن است

البته، همه وب‌سایت‌ها طیف وسیعی از گزینه‌های امنیتی را ارائه نمی‌دهند. بنابراین باید به سختی و برای مدت طولانی روی عنصر اصلی محرمانه بودن اکانت تمرکز کنید: یعنی رمز عبور. اگر سرویس هک شده باشد، کیفیت رمز عبور شما واقعاً اهمیتی ندارد، اما اگر شخص شما هدف قرار گرفته باشید، مهم است که یک رمز عبور ایمن انتخاب کنید.

پس چگونه می‌توان گفت که رمز عبور به اندازه کافی ایمن است؟ احتمالاً از دور و بر شنیده‌اید که یک رمز عبور ایمن باید ترکیبی از اعداد، حروف و برخی اوقات کاراکترهای خاص باشد. مشکل این است که ماشین‌هایی که تلاش می‌کنند رمز عبور شما را به دست آورند هم از این موضوع آگاه هستند، بنابراین با ایجاد ترکیبی از این کاراکترها، لزوماً هک کردن اکانت را غیرممکن نمی‌کنید، تنها آن را مشکل‌تر می‌کنید زیرا سازقان مجبور می‌شوند تعداد بیشتری از ترکیباتی که شامل اعداد و کاراکترهای خاص است را تست کنند. Bill Burr، سازنده استانداردهای رمزعبور ایمن، مشکل را توضیح داده است. به طور خلاصه، او می‌گوید برای اطمینان یافتن، سعی کنید در انتخاب رمز عبور خلاق باشید و مطمئن شوید که رمز عبور فقط یک کلمه با کاراکترهایی در آغاز و پایانش نباشد.

اگر رمز عبورتان "Password31" است، احتمالاً باید فکر این باشید که کمی آن را پیچیده‌تر کنید.

این دو نکته می‌توانند به شما ایده از موقعیتی بدهند که امنیت اکانت شما در آن قرار دهد، اما نمی‌توانند بگویند که هک شده‌اید یا نه. بنابراین چگونه مطمئن شوید؟

به علائم نگاه کنید

در تئوری، ممکن است اکانت شما هک شده باشد بدون اینکه حتی متوجه شوید. در عمل، کمتر واضح است، زیرا اگر کسی مزاحم شود تا اطلاعات مربوط به اکانت شما را در کنترل بگیرد، احتمالاً قصد دارد کاری با آن‌ها انجام دهد. آن‌ها یا به طور مستقیم از اکانت شما استفاده می‌کنند، برای مثال رمز عبورتان را تغییر می‌دهد، با استفاده از اکانت شما خرید اینترنتی انجام می‌دهند و ایمیل‌های نامناسب به مخاطبین شما ارسال می‌کنند، یا اینکه به صورت غیر مستقیم برای جمع کردن اطلاعات دیگری که در اکانت یافت می‌شود، از آن استفاده می‌کنند. بنابراین، آن‌ها می‌توانند از داده‌های شخصی شما استفاده کرده یا آن‌ها را بفروشند.

هک رمز عبور

به صورت آنلاین بررسی کنید که هک شده‌اید یا نه

اگر دزدی در مقیاس بزرگ صورت بگیرد، می‌توانید بررسی کنید که هک شده‌اید یا نه. یک متخصص امنیتی لیستی از همه قربانیان بعد از هر حمله معروف ایجاد کرده است و به کاربران امکان می‌دهد که اکانت خود را برای هک شدن بررسی کنند. نام وبسایت او Have I been pwned است. شما فقط باید آدرس ایمیل خود را در آن تایپ کنید و در صورتی که کسی از رمز عبور شما اطلاع داشته باشد، وب‌سایت به شما می‌گوید.

منبع

در آن زمان، چیزی به اسم کامپیوتر شخصی وجود نداشت و صرفاً سازمان های بزرگ، دانشگاه ها و مراکز دولتی بودند که از سیستم های کامپیوتری بزرگ موسوم به MainFrame استفاده می کردند که هر کدامش اطلاعات خاصی را ذخیره کرده بود و در صورت نیاز، با یکدیگر اتصال برقرار و اطلاعات را بین همدیگر منتقل می کردند یا در صورت ایجاد بستر مناسب، اطلاعات را در حالت اشتراک قرار می دادند.

در همان دوران، سیستم هایی به وجود آمده بودند که امکان ارتباط بین کامپیوترهای یک سازمان را فراهم می کردند، به طوری که کامپیوترهای موجود در بخش ها یا طبقات مختلف با یکدیگر تبادل اطلاعات می کردند و امکان ارسال نامه بین بخش های مختلف سازمان، فراهم می شد. این همان چیزی است که امروزه به آن، سیستم ارسال نامه با پست الکترونیک یا ای میل می گویند.

اما برای برقراری اتصال بین این شبکه های کوچک و پراکنده که هر کدام به روش ها و بر مبنای استانداردهای خودشان کار می کردند، استانداردهای جدید و مشخصی توسط کارشناسان وضع شد که همان پروتکل ها هستند.

چگونگی پیدایش اینترنت

سرانجام درسال 1961 میلادی تعداد ۴ کامپیوتر در ۲ ایالت مختلف با موفقیت ارتباط برقرار کردند و با اضافه شدن واژه نت به طرح اولیه، نام آرپانت (ArpaNet) برای آن منظور شد.

در دهه 1970 میلادی با تعریف پروتکل‌های جدیدتر از جمله TCP که تا به امروز رواج دارد و نیز مشارکت کامپیوترهای میزبان (Host) بیشتر به آرپانت و حتی گسترده شدن آن به برخی نواحی فراتر از مرزهای ایالات متحده، آرپانت شهرت بیشتری یافت و ایده اینترنت همراه با جزییات بیشتر راجع به شبکه‌های کامپیوتری مطرح گشت تا اینکه طی سال‌های پایانی دهه ۱۹۷۰ شبکه‌های مختلف تصمیم گرفتند به صورت شبکه‌ای با یکدیگر ارتباط برقرار نمایند و آرپانت را بعنوان هسته اصلی انتخاب کردند.

بعدها در سال 1993 میلادی نام اینترنت روی این شبکه بزرگ گذاشته شد. وب یا همان WWW که مخفف World Wide Web (به فارسی: تار جهان‌گستر) می‌باشد توسط آزمایشگاه اروپایی فیزیک ذرات CERN بخاطر نیاز آنها به دسترسی مرتب‌تر و آسان‌تر به اطلاعات موجود روی اینترنت ابداع گشت. در این روش اطلاعات به صورت مستنداتی صفحه‌ای بر روی شبکه اینترنت قرار می‌گیرند و بوسیله یک مرورگر وب قابل مشاهده هستند و هم اکنون کارکردهای بسیاری دارند.

شبکه اینترنت چیست؟

اینترنت مانند جهانی تخلیلی است

شبکه جهانی اینترنت مجموعه ای از شبکه های کامپیوتری است که با استفاده از قوانین و پروتکل های خاصی که به آن TCP/IP می گویند و از طریق خطوط تلفنی، ماهواره ای و غیره به یکدیگر وصل شده اند، تا اطلاعات و داده ها بتواند به سرعت از یک کامپیوتر به کامپیوتری دیگر در هر کجای گیتی انتقال یابد.

با تحولات اساسی و رشد بی نظیر که طی دهه اخیر بوقوع پیوسته است، در حال حاضر اینترنت به عنوان یکی از مهمترین ابزارها، برای انتقال جوامع به جامعه اطلاعاتی مطرح شده است که درآن کلیه شبکه های کامپیوتری، تلفن ها، ویدئوها، کنفرانس ها، موبایل ها و غیره با هم ارتباط داشته و به تبادل اطلاعات می پردازند.

به طور کلی می توان دلایل محبوبیت اینترنت را در همگانی بودن، کاهش هزینه ها، سهولت خرید و فروش بر روی اینترنت، بدون مرز و بدون مالک بودن اینترنت، رشد سریع اینترنت و فراوان بودن تعداد مشترکان آن دانست.

اینترنت مانند جهانی تخلیلی است، جهانی غیر از جهان ما که در آن می توان همه چیز یافت از گفتگو با افراد و بخش های سرگرمی و لطیفه گرفته تا کسب اطلاعات در مورد فضا، گرفتن مقالات علمی و ارتباط با دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی برای همکاری و یا ادامه تحصیل در کشورهای دیگر ،در کنار این موارد امکانات دیگری نیز در اینترنت وجود دارد که می توان به نامه الکترونیکی، گفتگو، گرفتن نرم افزارها از اینترنت و غیره اشاره نمود.

وب (WEB) چیست؟

شبکه تار عنکبوتی جهانی (وب) مدتها پس از اینترنت پا به عرصه وجود گذاشت. کاربرد اولیه اینترنت اساسا برای تبادل اطلاعات و پست الترونیک بود. تولد وب به سالهای 1989 تا 1991 و به کارهای دانشمندی به نام تیم برنزی - لی در آزمایشگاه اروپایی فیزیک ذرات (CERN) در سوئیس بر می گردد.

انگیزه وی برای طراحی این استاندارد این بود که اطلاعاتی که افراد نیاز دارند در سندها و فایل هایی در کامپیوترهای مختلف ذخیره شده است تقریبا در تمام این اسناد ارجاعاتی به سندهای دیگر وجود دارد، در آن سند هم ارجاعاتی به سندهای دیگر هست و الی آخر...

«تیم» از خود پرسید که آیا راهی وجود دارد که بتوان به کمک آن سندی را که به آن اشاره شده، (بدون توجه به مکان این سند) دید؟ مثلا، ممکن است در سندی که در یک کامپیوتر در نیویورک قرار دارد دو ارجاع ، یکی به سندی در کامپیوتر در بمبئی و دیگری به سندی در کامپیوتر اتاق پهلویی، وجود داشته باشد این مفهوم که به ابر لینک (Hyper Link) معروف شد، سنگ بنای شبکه تار عنکبوتی جهانی یا وب است.

با اینکه مفهوم وب بسیار اغوا کننده بود، پیاده سازی واقعی آن بسیار پیچیده می نمود. برای اینکار دو نیاز اساسی وجود داشت: یک فرمت استاندارد برای مبادله آنها از طریق اینترنت.

نگاهی به تاریخچه اینترنت در ایران

کاربرد اولیه اینترنت اساسا برای تبادل اطلاعات و پست الترونیک بود

*سال ۱۳۷۱: در این سال، تنها تعداد کمی از دانشگاه های ایران توانستند به اینترنت مجهز شوند؛ از جمله این دانشگاه ها می توان دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه گیلان را نام برد که توسط مركز تحقیقات فیزیك نظری و از طریق پروتكل UUCP به اینترنت وصل شدند.

*سال ۱۳۷۲: در این سال، ایران رسماً به شبکه جهانی اینترنت پیوست. اولین رایانه ای که در ایران به اینترنت متصل شد، رایانه مرکز تحقیقات فیزیک نظری بود و هم اکنون نیز این مرکز یکی از مرکزهای اصلی خدمات اینترنت در ایران است. مركز تحقیقات فیزیك نظری و ریاضیات، به عنوان تنها نهاد ثبت اسامی قلمرو [ir.] در ایران به رسمیت شناخته می شود. این قلمرو، مشخصه تعیین شده برای هویت ایران در فضای اینترنت است.

*سال ۱۳۷۳: در این سال، مؤسسه ندا رایانه تأسیس شد. این مؤسسه در عرض یك سال، اولین وب سایت ایرانی را راه اندازی کرد. همچنین، این مؤسسه روزنامه «همشهری» را به زبان فارسی در اینترنت منتشر کرد كه اولین روزنامه رسمی ایرانی در وب لقب گرفت. در همین سال، به دنبال اتصال به اینترنت از طریق ماهواره كانادایی كدویژن (Cadvision)، مؤسسه ندا رایانه فعالیت بازرگانی خود را به عنوان اولین شركت خدمات سرویس اینترنتی (ISP) آغاز كرد.

*سال ۱۳۷۴: در این سال، مجلس ایران تأسیس شركت «امور ارتباطات دیتا» تحت نظر شركت مخابرات ایران را تصویب کرد و مسؤولیت توسعه خدمات دیتا در سطح كشور را به طور انحصاری در اختیار آن شركت قرار داد.

*سال ۱۳۷۷: پروژه یونیكد در ایران با قرارداد شورای عالی انفورماتیك و همكاری بنیاد دانش و هنر واقع در انگلستان و با نظارت و مدیریت فنی دانشگاه صنعتی شریف تحت عنوان «فارسی وب» آغاز شد. هدف پروژه این بود كه با گنجاندن كامل و جامع الفبای فارسی در استاندارد یونیكد، نشر فارسی در كامپیوتر، مخصوصاً اینترنت و وب، استاندارد شود و اصولاً مشكل قلم (فونت)های غیر استاندارد موجود در نرم افزارهای ایرانی حل شود.

منبع

چگونگی اتصال از راه دور به کامپیوتری که از نرم افزار « TeamViewer » استفاده میکند : 

مرحله اول : نرم افزار TeamViewer را اجرا کنید. از فردی که میخواهید به سیستم او متصل شوید نیز بخواهید که برنامه را اجرا کند. شماره شناسه TeamViewer فرد مقابل را بگیرید ( این شماره در سمت چپ پنجره برنامه قابل مشاهده است). شماره را در کادر Partner ID وارد و سپس بر روی کلید Connect To Partner کلیک کنید.

اموزش کار با نرم افزار teamviewer

مرحله دوم : بعد از انجام مرحله قبل ، بخش وارد کردن رمز برای شما نمایش داده میشود، شما در این بخش باید باید رمزی را وارد کنید که در سیستم فرد مقابل نمایش داده میشود. بعد از وارد کردن رمز بر روی Log On کلیک کنید.

مرحله سوم : بعد از ورود ، در صفحه جدیدی که برای شما نمایش داده میشود ، شما قادر به مشاهده صفحه فرد مقابل هستید. همچنین شما قابلیت کنترل موس و کیبرد او  را نیز دارید و میتوانید هر کاری که میخواهید در سیستم او به صورت از راه دور انجام دهید.

آموزش راه اندازی نرم افزار teamviewer

زمانی که شما به سیستم مورد نظر متصل میشوید یک منوی کوچک در بالای صفحه مشاهده میکنید؛ ما در ادامه به شما آموزش میدهیم ک چگونه از این منو استفاده کنید.

کاربرد منوی Action در نرم افزار TeamViewer 

طریقه کار کردن با نرم افزار teamviewer

در منوی Action شما به راحتی میتوانید به بخش های مختلف ویندوز دسترسی سریع داشته باشید. برای مثال از بخش Session Option میتوانید دسترسی خود به سیستم فرد مورد نظر را قطع نمایید. همچنین میتوانید یادداشتی قرار دهید. از طریق بخش Windows Option شما قادر به قفل یا رستارت کردن سیستم قابل کنترل هستید. 

بخش Invite additional partnership به شما اجازه میدهد که فرد سومی را به سیستم مورد نظرمتصل کنید و به اون نیز دسترسی کنترل سیستم  را بدهید.

برای این منظور بر روی Computer & Contacts کلیک کنید تا به صفحه ابتدایی نرم افزار هدایت شوید. برای دسترسی دادن به فرد سوم  ، اموری که در بالا توضیح داده شد را مجددا انجام دهید.

کاربرد منوی  View در نرم افزار TeamViewer

دریافت نرم افزار teamviewer

در این بخش شما میتوانید رزولوشن و کیفیت تصویر آنلاین را تغییر دهید و متناسب با سرعت اینترنت خود تنظیم نمایید تا از لگ در ارسال تصویر جلوگیری شود. البته پیشنهاد ما این است که تنظیمات این بخش را بر روی Auto Select قرار دهید تا تنظیمات به صورت اتوماتیک با اینترنت شما و سرعت آن منطبق شود.

همچنین شما قادر خواهید بود که از بخش custom settings تغییرات رنگ مورد نظر و انتخابی خود  را روی صفحه نمایش اعمال نمایید. در انتها نیز با استفاده از گزینه Switch to full screen ، صفحه نمایش مورد نظر را به شکل نمایش کامل در صفحه درآورید.

چگونه با فرد مقابل ارتباط برقرار کنیم ؟

 معرفی نرم افزار teamviewer

نرم افزار TeamViewer این امکان را به شما میدهد تا با فردی که به سیستم او متصل شده اید ارتباط تصویری یا صوتی برقرار نمایید. این امکان با استفاده از بخش Communicate امکان پذیر است.

با مراجعه به این بخش شما گزینه های Chat و Video را مشاهده میکنید که از طریق آنها تماس تصویری و ویدئویی امکان پذیر میشود. همچنین این نزم افزار امکان برقراری ارتباط از طریق تلفن را نیز امکان پذیر کرده است که برای استفاده از این امکان باید از گزینه Call by telephone استفاده نمایید.

چگونه به سیستم مورد نظر ، فایل ارسال نماییم ؟

با استفاده از گزینه Files & Extras که در این بخش طراحی شده است شما میتوانید برای سیستم مورد نظرتان که در حال کنترل آن هستید فایل های مختلف ارسال نمایید و این فایل ها را به اشتراک بگذارید .

همچنین میتوانید با استفاده از گزینه active remote printing به پرینتر دسترسی پیدا کنید و دو گزینه Take screenshot و Start session recording به شما اجازه تهیه تصویر یا ویدئو از صفحه نمایش سیستم مورد نظر را می دهند. در بخش Open file transfer زمانی که روی گزینه کلیک کنید صفحه زیر نمایش داده می شود.

منبع

اما مشکل کجاست؟ وقتی که به کابل اترنت متصل هستیم ویندوز به صورت خودکار اتصال وای‌فای را قطع نمی‌کند و شما باید به صورت دستی این کار را انجام دهید. مگر این که از این روشی که ما به شما یاد می‌دهیم استفاده کنید. این روش آنقدر ساده است که حتی اگر چیزی از تکنولوژی ندانید هم می‌توانید آن را انجام دهید. 

قطع کردن وای‌فای وقتی که به اترنت متصل هستید 

باید یک تغییر کوچک در تنظیمات آداپتور شبکه خود به وجود آورید. اما پیش از این که شروع کنید مطمئن شوید که به اینترنت وای‌فای متصل هستید. 

1- آیکون  System Tray را یافته و روی Open Network and Sharing Center کلیک کنید. شما همچنین می‌توانید ncpa.cpl را در کادر Run تایپ کرده و اتصالات شبکه خود را بیابید.

خاموش کردن وای فای کامپیوتردر زمان خاص

2- روی آیکون آداپتور برای یافتن اتصالات وای‎فای متصل کلیک کنید. روی Properties کلیک کنید. 

خاموش کردن وای فای کامپیوتر

3- در کادر  Wi-Fi Properties تب Network را انتخاب کرده و روی دکمه‌ی Configure کلیک کنید. 

خاموش کردن وای فای کامپیوتر وقتی که به اترنت متصل هستیم

4- در پنجره‌ی جدید به تب Advanced بروید. می‌توانید همه‌ی Wireless Adapter Properties

ها را ببینید. گزینه‌ی Disable Upon Wired Connect را انتخاب کنید. سپس روی Enabled کلیک کنید. 

http://www.beytoote.com/computer/sundries-web/wifi-connected2-ethernet.html

سئو
اگر میخواهید یک جسد را جایی مخفی کنید که یکی از وجودش باخبر نشود، صفحه دوم جستجوهای گوگل بی شک بهترین جاست.

این جمله سرشناس در دنیای اینترنت، قدرت بلامنازع صفحه اول گوگل را نشانه می دهد. ملت بارها و بارها در روز برای پرسیدن سوال های بی شمارشان از موتورهای جستجو بهره‌گیری می کنند.

برتری در بین نتایج موتور جستجوی گوگل، به یکی از اصول اولیه ی بازاریابی الکترونیک تبدیل شده است مخصوصا وقتی بدانیم ۷۳% از داد و ستدها اینترنتی از موتورهای جستجو آغاز می شوند. وبسایتی نیرومند که در بین جستجوهای ملت جایگاهی نداشته باشد، عملا از منظور اصلی اش زیاد دور افتاده است و میتوان گفت وبسایت به معنای حقیقی کلمه بلا کاربرد است.

سئو هنر شناساندن یک وبسایت به موتورهای جستجو است. وبسایت ها برای موضوعات خاصی بوجود می آیند و ارزش های یک موضوع با کلماتی مشخص ذکر می شوند که در فنون سئو به آن "کلمات کلیدی" می گویند.

اینکه موتورهای جستجو هر وبسایت را با چه ارزش هایی معرفی کنند، رسالت اصلی سرویس سئو است. سئو کاری هوشمند و خلاقانه است، معرفی الگوریتم هایی که هرروز تغییر می کنند، سئو را به یک کار خلاقانه و چیره دست تبدیل کرده است.

سئو، فریب موتورهای جستجو نیست بلکه راهکاری است لغایت یک سایت به دیدن کسانیکه دنبال خدمات و کالاهایش هستند برسد و همچنین ارتباطات یک سایت را با دیگر سایت ها برقرار می کند الی در یک وبگردی سالم، کاربران محتوایش به حقیقت هدایت شوند.

پکیج سئوی داخلی سایت
پکیج سئو داخلی استاندارد ویژه حرفه ای طلایی
صفحه اول بهینه سازی صفحه اول سایت بهینه سازی صفحه اول سایت بهینه سازی صفحه نخست سایت بهینه سازی صفحه نخست سایت
تعداد صفحات بهینه سازی ۱۰ صفحه منتخب سایت بهینه سازی ۲۰ صفحه برگزیده سایت بهینه سازی ۳۰ صفحه برگزیده سایت بهینه سازی ۴۰ صفحه منتخب سایت
قیمت ۱/۵۰۰/۰۰۰ تومان ۲/۷۹۰/۰۰۰ تومان ۳/۹۶۰/۰۰۰ تومان ۴/۹۸۰/۰۰۰ تومان
مدت زمان انجام پروژه یک هفته الی ۱۰ روز کاری ۱۵ تا ۲۰ روز کاری ۲۵ لغایت ۳۰ روز کاری ۳۰ تا ۳۵ روز کاری
سئوی داخلی روی سیستم های مدیریت محتوای جوملا، وردپرس و پرستاشاپ انجام می شود.
سئوی سایت هایی که روی سیستم مدیریت محتواهای دیگر و یا شخصی نوشته شده اند، بعد از بررسی اعلام می گردد.
سئوی درونی بر پای بست، کلمات کلیدی هر صفحه اتمام می شود، ولی در سئوی داخلی تضمینی برای رشد و تماشا ی نتیجه هستی ندارد، با این حال تماشا نتیجه بهینه سازی در گوگل محسوس خواهد بود و گزارش های بهینه سازی را روی ابزار وب مستر گوگل میتوانید مشاهده کنید.
در صورت احتیاج به رشد در کلمه کلیدی مشخص در گوگل، خواهشمند است پکیج های بهینه سازی بر بنیاد واژه ها کلیدی را مطالعه نمایید.

نکته‌ای که وجود دارد این است که در این روش فقط یکی از تب‌های مرورگر دستخوش تغییرات می‌شوند و با باز کردن تب جدید، دوباره حالت پیش‌فرض که همان نمایش در حالت 100 درصد است باز می‌شود و در صورت نیاز ‌باید دوباره عملیات تغییر اندازه را اجرا کنید.

چنانچه به هر دلیلی نیازمند تغییر اندازه نمایش محتوا در مرورگر به‌صورت دائمی هستید و می‌خواهید با بستن و اجرای مجدد مرورگر نیز این تغییرات حفظ شود، می‌توانید از این روش در مرورگر کروم کمک بگیرید. البته این روش با کمی تفاوت در گزینه‌های انتخابی روی دیگر مرورگرها نیز قابل استفاده است:

مرورگر کروم را اجرا کنید.

از بالا سمت راست روی آیکون منوی اصلی کلیک کرده و گزینه Settings را انتخاب کنید.

صفحه را کمی به پایین اسکرول کرده و گزینه Page Zoom را پیدا کنید.

تنها کاری که باید انجام دهید این است که از منوی موجود در مقابل این گزینه یکی از مقادیر 25 درصد تا 500 درصد را انتخاب کنید.

منبع

در دنیای امروزی که بسیاری از کارها به‌صورت دیجیتالی انجام می‌شود به طبع، حجم عظیمی از داده هم تولید می‌شود. معمولاً همه‌ی ما برای ذخیره‌سازی اطلاعاتمان از فلش مموری یا هارد استفاده می‌کنیم. حتی در بعضی مواقع از این تجهیزات ذخیره‌سازی برای بک‌آپ‌های معمولی هم استفاده می‌کنیم.

اما یکی از شایع‌ترین مشکلاتی که در این زمینه وجود دارد از بین رفتن داده‌های فلش یا هارد است. برای بازگردانی اطلاعات روی هارد یا فلش راه‌هایی وجود دارد اما همیشه شانس بازگردانی کل داده‌ها وجود ندارد. در ادامه قصد داریم چندین گام را برای بازگردانی اطلاعات فلش یا هارد به شما آموزش دهیم.  

از ساده‌ترین راه‌ها شروع کنید

برای رفع این مشکل باید از ساده‌ترین راه ممکن شروع کنید. به‌عنوان اولین قدم، از اتصال کامل فلش یا هارد خود به سیستم مطمئن شوید. درصورتی‌که مشکل حل نشد، آن را روی سایر پورت‌های کامپیوتر خود، و درنهایت روی سیستم‌های دیگر امتحان کنید.

مطمئن شوید فایل‌های شما مخفی نشده باشند

گاهی ممکن است به دلایلی داده‌های روی فلش یا هارد، مخفی یا در اصلاح hidden شده باشند به همین دلیل نمایش داده نشوند. درصورتی‌که از ویندوز 8 استفاده می‌کنید تنها کافی است برای دسترسی به این داده‌ها، در محیط فلش خود، به منو view بروید و گزینه hidden items را تیک بزنید.

در ویندوز 7 فلش یا هارد خود را باز کنید، از منو بالای صفحه گزینه organize را انتخاب کرده و روی Folder and Search Options کلیک کنید. حالا به تب view بروید و Hidden Files and Folders را پیدا کنید؛ از این بخش Show hidden files, folders, and drives را انتخاب کنید و روی Apply کلیک کنید.

از محیط cmd هم برای نمایش داده‌های مخفی می‌توانید استفاده کنید. برای این کار کافی است command prompt را انتخاب کنید و روی آن راست کلیک کرده و Run as administrator را انتخاب کنید. سپس دستور زیر را در این محیط تایپ کنید و به‌جای F نام درایو موردنظر خود را وارد کنید.

  attrib –h –r –s /s /d F :*.*

نام درایو را تغییر دهید

درصورتی‌که فلش یا هارد خود را به سیستم وصل کنید و بتوانید درایو مربوط به آن را ببینید، اما فایل‌های درون درایو برای شما نمایش داده نشود، به این معناست که فایل‌های شما دچار مشکل شده‌اند.

برای تغییر نام درایو کافی است روی آیکن کامپیوتر راست کلیک کرده و manage را انتخاب کنید. سپس به قسمت Disk Management بروید. حالا روی Change Drive Letter and Paths کلیک کنید.

بازیابی اطلاعات پاک شده

اکنون از پنجره نمایش داده‌شده گزینه Change را انتخاب کنید. سپس از منوی drop down نام دلخواه دیگری را انتخاب کنید.

بازگردانی اطلاعات فلش

درایو را دوباره نصب کنید

گاهی اوقات ممکن است داده‌های شما دچار مشکل نشده باشند بلکه درایوهای روی سیستم شما درست کار نکنند. برای اینکه مطمئن شوید درایوهای سیستمتان به‌درستی کار می‌کنند، آن‌ها را دوباره نصب کنید.

برای این کار ابتدا روی کامپیوتر راست کلیک کرده و manage را انتخاب کنید و به قسمت Device Manager بروید. در لیست نمایش داده‌شده، Disk Drives را انتخاب کنید. در این قسمت تمامی ذخیره‌سازهایی که به سیستم وصل هستند نمایش داده می‌شود. روی نام فلش یا هارد خود کلیک کرده و Uninstall device را انتخاب کنید. سپس آن را از سیستم جدا کرده و سیستم خود را restart کنید. حالا دوباره فلش یا هارد را به سیستم متصل کنید. سیستم به‌صورت خودکار درایور را تشخیص داده و آن را نصب می‌کند.

منبع

هات‌اسپات وای‌فای

اشتراک‌گذاری اینترنت موبایل از طریق وای‌فای، یکی از مرسوم‌ترین و پرطرفدارترین راه‌های استفاده از آن روی کامپیوتر است. در این حالت، موبایل شما یک شبکه‌ وای‌فای ایجاد کرده و عملا شبیه به یک روتر، پلی میان شبکه‌ موبایلی و آن شبکه برقرار می‌کند تا داده‌ها از این مسیر منتقل شوند.

برای راه‌اندازی این سیستم که به آن هات‌اسپات (Hotspot) نیز گفته می‌شود، پس از اطمینان از فعال بودن اینترنت موبایلتان، به تنظیمات اصلی گوشی بروید. در گوشی‌های اندرویدی باید از قسمت اتصالات (Connections) روی گزینه‌ای به نام هات‌اسپات موبایل (Mobile hotspot and tethering) یا شبیه به آن بزنید تا وارد بخش ایجاد شبکه‌ وای‌فای و فعالسازی آن شوید. در آیفون مستقیما گزینه‌ای به نام هات‌اسپات شخصی (Personal Hotspot) در تنظیمات وجود دارد.

در این بخش می‌توانید نام و رمز عبوری را برای شبکه‌ وای‌فای‌تان‌ انتخاب کنید. دقت کنید نوع پروتکل را از WPA2 PSK تغییر ندهید، زیرا امن‌ترین پروتکل است. علاوه بر این، برخی از انواع گوشی‌های اندرویدی تنظیمات بیشتری مانند انتخاب کانال یا مخفی‌سازی نام شبکه را هم در اختیار کاربران قرار می‌دهند.

پس از ایجاد و روشن کردن هات‌اسپات روی گوشی، شبکه‌ وای‌فای ایجاد شده را در فهرست شبکه‌ها در لپ‌تاپ یا کامپیوترتان می‌بینید و با وارد کردن رمز عبور می‌توانید به آن متصل شوید. هنگامی که یک یا چند دستگاه به هات‌اسپات ساخته‌شده متصل شوند، روی گوشی‌تان تعداد این دستگاه‌ها نوشته می‌شود تا متوجه شوید در حال حاضر چند دستگاه به هات‌اسپات شما وصل شده‌اند. در بعضی گوشی‌های اندرویدی قابلیت اجازه به دستگاه‌های خاص نیز تعبیه شده و بقیه حتی با داشتن رمز عبور هم امکان اتصال را نخواهند داشت.

به این نکته‌ هم توجه داشته باشید که فعال بودن هات‌اسپات، مصرف باتری گوشی‌ را بشدت بالا می‌برد و اگر هم گوشی‌تان حسابی داغ شد، تعجب نکنید! بنابراین زمانی که با آن کاری ندارید، حتما هات‌اسپات را خاموش کنید.

فعال سازی اینترنت موبایل

اتصال فیزیکی

اگر تلفن همراه‌تان را به کامپیوتر متصل می‌کنید، می‌توانید از طریق همان کابل USB، اینترنتش را هم با کامپیوتر به اشتراک بگذارید. این‌ نوع اشتراک‌گذاری بخصوص برای کامپیوترهایی که امکان اتصال به وای‌فای را ندارند، بسیار کاربردی خواهد بود.

ممکن است در نگاه اول، اشتراک اینترنت از طریق USB به نظر پیچیده بیاید، اما در عمل این آسان‌ترین راه انتقال اینترنت موبایل به کامپیوتر به شمار می‌آید. کافی است در همان تنظیمات اتصالات،‌ تیک فعالسازی USB tethering را بزنید و گوشی‌تان را با کابل به کامپیوتر متصل کنید. حال در قسمت Network Connections، آداپتور جدیدی پدیدار می‌شود که در زیر آن …Remote NDIS based Internet نوشته شده است.

اگر از این آداپتور برای اتصال به اینترنت استفاده کنید (که اگر به هیچ آداپتور دیگری متصل نباشید، به‌صورت خودکار انجام می‌شود)، عملا به اینترنت موبایلتان متصل هستید. اشتراک‌گذاری اینترنت آیفون از راه USB هم دقیقا به همین صورت و فقط با فعال بودن Personal Hotspot و اتصال کابل امکان‌پذیر است. تنها تفاوت این است که توصیف آداپتور، Apple Mobile Device Ethernet خواهد بود.

اشتراک‌گذاری اینترنت به کمک کابل USB سرعت بالایی دارد و مزیت دیگر آن هم این است که هنگام استفاده نگران خالی‌ شدن باتری گوشی‌تان نخواهید بود!

اینترنت بلوتوثی

شاید تا به حال به این فکر نمی‌کردید که می‌توان اینترنت موبایل را از طریق بلوتوث هم به اشتراک گذاشت! اما اگر به هر دلیل می‌خواهید به جای وای‌فای، از بلوتوث لپ‌تاپ برای دریافت اینترنت از گوشی‌تان استفاده کنید، می‌توانید از این روش بهره بگیرید.

اشتراک‌گذاری اینترنت گوشی از طریق بلوتوث کمی پیچیده‌تر از دو روش پیشین است. برای این‌ کار، ابتدا در قسمت اتصالات تیک Bluetooth tethering را می‌گذارید. سپس با فعالسازی بلوتوث لپ‌تاپ‌ و گذاشتن موبایل در حالت discoverable، به قسمت Devices & Printers در کنترل پنل بروید. حال دکمه‌ افزودن یک دستگاه (Add a Device) را زده و با انتخاب گوشی‌تان، مراحل pairing را انجام دهید تا لپ‌تاپ و گوشی‌تان pair شوند.

پس از این مرحله و در همان قسمت Devices & Printers، روی آیکون گوشی‌تان کلیک راست کنید و از منوی Connect using، گزینه‌ Access Point را انتخاب کنید. با این کار، لپ‌تاپ‌تان از اتصال بلوتوث با گوشی برای اتصال به اینترنت استفاده خواهد کرد. در مورد گوشی‌های آیفون نیز دقیقا مراحل به همین صورت انجام خواهد شد.

لازم به ذکر است، سرعت اشتراک‌گذاری بلوتوثی از هر دو حالت وای‌فای و کابل USB کندتر است و البته دردسر بیشتری هم دارد! بنابراین استفاده از آن تنها در موقعیتی که هیچ‌‌کدام از دو حالت قبلی جواب ندهد، توجیه دارد.

بی‌موبایل!

اگر از آنتن‌دهی و سرعت اینترنت همراه در منطقه‌تان راضی هستید و می‌خواهید از آن روی لپ‌تاپ یا کامپیوترتان بهره ببرید، نیازی نیست حتما از گوشی‌تان برای این کار کمک بگیرید. مودم‌های نسل سوم و چهارم می‌توانند همین کار را با یک سیمکارت و بدون نیاز به گوشی انجام دهند. مزیت اصلی این کار؟ هزینه‌ خرید و استهلاک مودم به مراتب پایین‌تر از یک گوشی هوشمند سطح بالاست!

مودم‌های وای‌فای یا USB نسل سوم را می‌توانید در مارک‌های مختلف از بازار تهیه کنید و با گذاشتن یک سیمکارت در آنها، اینترنت موبایلی را روی کامپیوتر یا لپ‌تاپ‌ داشته باشید. مودم‌های وای‌فای، کارکردی مانند روترهای ADSL دارند و با تنظیم شبکه‌ وای‌فای روی آنها، دستگاه‌ها به آن متصل می‌شود. مودم‌های USB کمی خاص‌تر هستند و با اتصال به پورت USB (مثل یک فلش)، اینترنت سیمکارت را در اختیار آن کامپیوتر یا لپ‌تاپ می‌گذارند.

منبع

هیچ چیز بدتر از این نیست که لپ‌تاپ خود را گم کنیم و یا کسی آن را از ما بدزدد. خوشبختانه به لطف سرویس‌های مکان یاب، یافتن دستگاه‌های گم شده بسیار ساده شده و ویندوز10 قابلیت‌های امنیتی بسیار خوبی از جمله یافتن لپ‌تاپ‌های گم شده دارد. 

اما باید پیش از آن که لپ‌تاپتان دزدیده شود این قابلیت را فعال کنید!

1- به  Settings > Update & Security > Find My Device بروید. 

2- اگر سرویس مکان یاب شما روشن است به بخش بعدی بروید. اگر نه یک لینک می‌بینید: Turn on location settings to use this feature. روی لینک کلیک کنید. سپس تنظیمات مکان را می‌بینید. زیر گزینه‌ی Location for this device is off روی Change کلیک کنید و سوئیچ آن را روشن کنید ( برای دسترسی به این صفحه می‎توانید به  Settings > Privacy > Location بروید.) به تب Find My Device بازگردید. 

3- زیر گزینه‌ی Find My Device is off روی Change کلیک کرده و سوئیچ گزینه را روشن کنید. ممکن است از شما خواسته شود که به حساب کاربری Outlook خود بروید. 

برای مشاهده‌ی مکان دستگاه خود به  account.microsoft.com/devices بروید. در این قسمت لیست دستگاه‌هایی را که از حساب کاربری ویندوز شما استفاده می‌کنند را می‌بینید. در این قسمت هر دستگاه که حساب کاربری شما روی آن تنظیم شده باشد به شما نشان داده می‌شود. در این قسمت می‌توانید ببینید که دستگاه شما آخرین بار چه زمانی و کجا دیده شده است. روی Find my device کلیک کرده تا مکان را روی نقشه ببینید. 

اما باید چند نکته را به یاد داشته باشید: 

• این قابلیت روی لپ‌تاپ‌هایی که نیاز به domain login دارند کار نمی‌کند. در نتیجه اگر از لپ تاپ مدرسه یا محل کار استفاده می‌کنید نمی‌توانید از این قابلیت بهره ببرید. 

• برای فعال کردن این قابلیت باید به عنوان ادمین وارد کامپیوتر شوید. 

منبع

ایجاد این درایوهای شبکه‌ای با استفاده از محیط گرافیکی ویندوز چندان کار پیچیده‌ای نیست، اما اگر به‌صورت حرفه‌ای با خط فرمان (Command Prompt) سر و کار دارید و ترجیح می‌دهید ایجاد این درایوهای شبکه‌ای را نیز توسط خط فرمان در کوتاه‌ترین زمان اجرا کنید، می‌توانید از روش‌های مختلفی که در ادامه معرفی می‌کنیم، کمک بگیرید:

پیش از هر چیز به منوی استارت مراجعه کرده و عبارت CMD را تایپ کنید. در ادامه روی نتیجه یافت شده با عنوان Command Prompt کلیک راست کرده و گزینه Run as Administrator را انتخاب کنید تا خط فرمان با مجوز دسترسی مدیر سیستم اجرا شود.

ساده‌ترین فرمان برای ایجاد درایو تحت شبکه به‌صورت زیر است:

net use DRIVE: PATH

در این فرمان به‌جای کلمه DRIVE باید نام درایو موردنظر و به‌جای PATH نیز مسیر پوشه در شبکه را وارد کنید. به‌عنوان مثال چنانچه نام درایو را G در نظر بگیرید و پوشه اشتراک‌گذاری شده در رایانه‌ای با نام beytoote بوده و نام پوشه نیز beyt باشد فرمان به شکل زیر خواهد بود:

net use G: ||beytoote|beyt

حذف درایوهای شبکه:

برای حذف یک درایو شبکه‌ای کافیست این فرمان را استفاده کنید:

net use DRIVE: /delete

در این فرمان نیز عبارت DRIVE باید به نام درایو موردنظر (مثلا G) تغییر کند.

همچنین در صورتی‌که بخواهید همه درایوهای شبکه‌ای را از روی یک رایانه حذف کنید کافیست فارغ از نام درایوهای مختلف، از فرمان زیر کمک بگیرید:

net use * /delete

نکته : چنانچه برای دسترسی به پوشه در شبکه نیازمند وارد کردن اطلاعات هویتی هستید، برای آنکه در هر بار ورود به درایو مربوطه نیازی به انجام این کار نباشد می‌توانید با استفاده از فرمان زیر، اطلاعات هویتی را نیز به همراه ایجاد درایو به ثبت برسانید:

http://www.beytoote.com/computer/sundries-web/network-drive2-commandline.html