بعد از گذراندن حدوداً یک‌چهارم از عمرتان ممکن است با خودتان فکر کنید چیزهایی که در کودکی به دست آورده‌اید، تعریف‌کننده‌ی مابقی زندگی‌تان خواهد بود. بااینکه خیلی از عادت‌ها و رفتارهای شخصی که کسب کرده‌ایم باعث عقب افتادن ما در زندگی می‌شوند، مغزمان معمولاً تخریب‌های ناشی از آن را نادیده می‌گیرد و درمقابل هرگونه تغییر مقاومت می‌کند.

از این گذشته، سرعت بالای زندگی، با بچه یا بدون آن، و یک کار مشخص ممکن است باعث شود بخواهید یک برنامه‌ی منظم داشته باشید که مخصوص خودتان باشد و کمکتان کند با همه‌چیز کنار بیایید. ولی اگر این برنامه‌ی منظم برای سلامت روانی و پیشرفت فردی شما مخرب است، شاید زمان تغییر فرا رسیده باشد.

عادت‌های ما و افرادی که به صورت روزانه می‌بینیم ممکن است گاهی ما را در زندگی عقب بیندازند و جلوی ما را برای رسیدن به اهدافمان بگیرند. خیلی مهم است که این تاثیرات منفی را شناسایی کنید و خودتان را از آنها بالاتر بکشانید. اولین قدم این است که تشخیص دهید دچار رکود شده‌اید. 

رکود در زندگی علائم مختلفی دارد که در اینجا به مواردی از آن اشاره می‌کنیم.

منفی‌گرایی 

تا به حال شده شروع به برنامه‌ریزی برای کاری کنید که می‌تواند زندگی‌تان را عوض کند/پولدارتان کند/مهارت‌هایتان را ارتقا دهد و بعد کاغذ برنامه‌ریزی‌تان را تا کرده و پشت ذهنتان بگذارید چون فکر می‌کنید مطمئناً موفق نخواهید شد؟ از این اتفاق‌ها زیاد می‌افتد. وضعیت کنونی جهان (که هیچوقت بهتر از این نبوده است)، جایگاه شما و نداشتن اراده‌ی کافی باعث می‌شود همیشه در یک نقطه بمانید. وضعیت امروز دنیا به‌گونه‌ای است که انگار بهترین زمان برای منفی‌بافی باشد.

خبر مهم: گذشته همیشه تاریک‌تر از آینده بوده است. تا سال ۱۹۶۴ برای سیاهپوستان ایالات متحده آمریکا تبعی‌نژادی وجود داشت، با این حال این جلوی آدم‌هایی مثل رِی چارلز، جان اچ. جانسون، جکی رابینسون، تامی اسمیت و جان کارلوس را برای جلو بردن زندگی‌شان نگرفت.

امروز آدم‌ها نسبت به همیشه آزادی بسیار بیشتری دارند. دلیلی ندارد که تصور کنید چون ایده‌ای عمل نخواهد کرد پس شکست خواهید خورد. تا زمانی‌که امتحانش نکنید نمی‌توانید به این تصمیم‌گیری برسید.

http://www.beytoote.com/psychology/khanevde-m/sets6-back-life.html