سیر تاریخ زلزله در ایران

از نظر جـغرافیایی، ایـران کـه در کمربند زلزلهٔ هیمالیا - آلپ قرار گرفته، همواره در انتظار وقوع حادثه است. نخستین زمین لرزه‌ای که در تـاریخ ایـران ثـبت شده، زمین لرزهٔ چهارصد سال پیش از میلاد حضرت مسیح است کـه منطقهٔ ری را به ویرانه‌ای مبدل ساخت و تا سال ۱۱۷۹ هجری قمری، هر چهار تا نه سال یک زمین لرزه ویران گر در مکانی از این سرزمین رخ داده و قربانیان زیادی داشته است؛ از جمله در سال ۲۳۵ هـجری قـمری، زلزلهٔ مهیبی استان پهناور خراسان و توابع نـیشابور را ویـران سـاخت که دویست هزار نفر جان باختند و تمامی روستاها ویران شد.

دو سال بعد از آن نیز تبریز با خاک یکسان شد و در سال ۳۳۷ هـجری، زلزله عظیم شمال مرکزی ایران را لرزانـد بـه گونه‌ای کـه دشت‌ها و کوهستان های منطقه نیز خسارت دیدند و مجدداً نـیشابور در سـال ۵۸۸ هجری بر اثر زلزله به کلی ویران شد. در سال ۸۱۹ زلزلهٔ فارس متجاوز از ده هـزار کـشته بر جای گذاشت و متعاقب آن تبریز بـار دیگر بر خود لرزیـد و زلزله قربانیان زیادی گرفت. در سال ۱۳۴۱ در مـنطقهٔ پهـناور و پر جمعیت جنوبی قزوین بر اثر زلزله، نود و یک روستا به کلی ویران شد و بـه ۳۰۰ روسـتای دیگر نیز آسیب جدی وارد آمـد.

در سـال ۱۳۴۷ زلزله شدیدی دیگر بار به استان خـراسان ضـربه زد و شهر فـردوسی را بـه کـلّی ویران ساخت. دشت بـیاض و روستاهای بسیاری دچار آسیب جدی شدند.

منبع